Wat een verrassing! Ik kan nog wel wat koppen bedenken.

Geloof jij het?

Waarom wij blij worden van Mona’s pudding met zonder tompouce

In het bedrijfsrestaurant

Het bedrijfsrestaurant: Alsof mijn oma (uit 1894) dat ooit maakte!

Een ei-opener of iets wat we al lang wisten?

Een van mijn bloglezers stuurde me van de week deze foto. Voor de pasen. Het leek hem echt iets voor mij om daar een blogje over te maken.

Na wat heen en weer gemail stuurde hij een berichtje over de eierenindustrie. Dingen die je weet, maar liever niet wílt weten. Over massale kippenrennen met 100.000 leghennen, de haantjes worden automatisch geselecteerd en tot voer versneden. Vandaag komt er familie op bezoek voor een eenvoudige paasbrunch en daar horen eieren bij. Als we een beetje ballen hadden, dan stopten we met het kopen van eieren. Dan aten we voortaan asperges zonder ei, hartige taart zonder ei, uitsmijter zonder ei, cake zonder ei, nasi goreng zonder ei, captain’s dinner zonder ei, enfin alles zonder ei. Dan zat Amsterdam zonder ei.

Natuurlijk weet ik dat dat zou kunnen. En als we als consument allemaal nooit meer één ei zouden kopen, dan is het probleem van hennenmishandeling, haantjesmoord en ga zo maar door binnen een jaar de wereld uit. De vraag is of we dat echt willen? Ik vind een eitje op zijn tijd heerlijk, ook al weet ik dat die kippen onder vaak erbarmelijke omstandigheden moeten leven. Het is ook schandalig om te lezen dat het economisch rendabeler is om haantjes meteen na de geboorte te vermoorden; eerst laten opgroeien en dan pas vermoorden is zonde van het geld en als vlees levert het niks op.

Toch eten wij vandaag weer eieren. Net zo goed als wij de komende dagen vlees eten van doorgefokte beesten en ham die volgespoten is met zout water om gewicht en smaak te beïnvloeden. Ik maak mezelf wijs dat wanneer we gezamenlijk zouden overstappen op – nu nog – gezond eten en vegetarisch spul, we een nieuwe markt creëren waar onmiddellijk een paar misdadigers induiken en ook dát eten weer vermengen met troep. Ik wil niet de godganse dag bezig zijn met wat wel en niet gezond eten is. Ik wil niet als een fanaat bezig zijn en ik wil me al helemaal niet schuldig voelen over wat ik eet. ’t Is helaas niet anders.

Meester, uw paard, en laat mij spoorslags gaan

Een van de leukste gedichten die ik ken, is De tuinman en de dood uit 1926 van Pieter Nicolaas van Eyck. Wie kent het niet? Een arme stumper vlucht voor de dood, maar weet hem natuurlijk niet te ontlopen. Van Eyck heeft het weliswaar mooi beschreven, maar hij was niet  bepaald origineel. Hij heeft een gedicht van de Franse dichter Cocteau bijzonder goed gelezen en – eerlijk is eerlijk – er een lekkerder lopend verhaal van gemaakt. (Zie een stukje verderop.) Die Cocteau heeft weer leentjebuur gespeeld bij een of andere islamitische filosoof, die op zijn beurt, enzovoort. Helemaal terug tot een Joods geschrift. Maar in alle versies geldt: de dood, die fop je niet!

Kennelijk is er nooit een Engelse dichter op het idee gekomen het verhaal/gedicht in zijn landstaal om te zetten. Als dat het geval was geweest, dan hadden de Britse onderzoekers zich wel twee keer bedacht voor ze hun onderzoek zouden publiceren, waarin ze stellen dat je van het eten van nog meer groente langer leeft. En NRC Next maakt er helemaal een potje van, terwijl díe toch beter zouden moeten weten met Van Eycks gedicht. We gaan niet helemaal meer dood, slechts een stukje, lijkt de boodschap.

De tuinman en de dood

Een Perzisch Edelman:

Van morgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik,
Mijn woning in: “Heer, Heer, één ogenblik!

Ginds, in de rooshof, snoeide ik loot na loot,
Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood.

Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant,
Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand.

Meester, uw paard, en laat mij spoorslags gaan,
Voor de avond nog bereik ik Ispahaan!” –

Van middag (lang reeds was hij heengespoed)
Heb ik in ’t cederpark de Dood ontmoet.

“Waarom,” zo vraag ik, want hij wacht en zwijgt,
“Hebt gij van morgen vroeg mijn knecht gedreigd?”

Glimlachend antwoordt hij: “Geen dreiging was ‘t,
Waarvoor uw tuinman vlood. Ik was verrast,

Toen ‘k ’s morgens hier nog stil aan ’t werk zag staan,
Die ‘k ’s avonds halen moest in Ispahaan.”

P.N. van Eyck

 

En het verhaaltje van Cocteau

Un jeune jardinier persan dit à son prince: “J’ai rencontré la Mort ce matin. Elle m’a fait un geste de menace. Sauve-moi! Je voudrais être par miracle, à Ispahan ce soir.”

Le bon prince prête ses chevaux. L’après-midi, ce prince rencontre la Mort. “Pourquoi lui demande-t-il avez-vous fait ce matin, à notre jardinier, un geste de menace?”

“Je n’ai pas fait un geste de menace,” répond-elle, “mais un geste de surprise. Car je le voyais loin d’Ispahan ce matin et je dois le prendre à Ispahan ce soir.”

 

Geen tijd om te koken? Dat wordt lekker genieten!

Oosters, Italiaans, Hollands, Werelds. Altijd lekker en bovendien snel klaar. Met daily CHEF KANT & KLAAR.

Nog altijd even ranzig als altijd, maar nu wel met …

BURP!

Het gezamenlijke antwoord van de Cornutuslezers aan Boboli

Vorige week vroeg ik aan jullie of je me kon helpen de wedervraag van de firma Boboli te beantwoorden. Dat ga ik vaker doen als ik in de penarie zit, de adviezen stroomden binnen. Hartelijk bedankt daarvoor. Ik heb van jullie reacties één antwoord gedicht en naar meneer H. gestuurd.

Beste meneer H.,

Ik run een éénmanszaak. Vandaar de interesse in éénmansgerechten. Het brood dat op de plank komt verdien ik door te schrijven om den brode. Ik zou eventueel rechtstreeks bij u willen bestellen maar daarvoor wilde ik eerst uw website checken. Helaas geeft die wegens het ontbreken van recepten niet veel vertrouwen. Overigens staan op de Engelse site wel recepten, maar ik ben die taal niet goed machtig.

Waar ik uw gerechten zal kopen is nog geen uitgemaakte zaak want momenteel ben ik minder geïnteresseerd in uw producten aangezien u me niet kunt vertellen wat ik er verder mee aankan. Ik wacht die Nederlandse recepten af om verder te evalueren of Boboli een mogelijke leverancier wordt.

Ik heb een afvalverwerkingsbedrijf en misschien zijn die broodjes wel geschikt, voor de kantine. Hoeveel van die mini-calzones passen er trouwens in een 40-foot container? Kunt u een offerte doen voor het verschepen van zes naar Angola?

Na uw late reactie vrees ik dat mijn producten ook te laat hun bestemming zullen bereiken en ben ik tot het inzicht gekomen dat ik mijn producten bij een ander bedrijf ga bestellen.

Overigens ben ik best bereid om tegen betaling receptsuggesties van een superkok(kin) uit De Meern op de site te zetten.

Met vriendelijke groet,

Cor Nutus
De Meern

Zo, daar zijn we mooi vanaf!

Iemand een tip om mij uit deze benarde positie te halen?

Een langdradig type. Iemand die het graag beter weet. Een figuur die grappig is op de verkeerde momenten of helemaal niet grappig op de juiste momenten. Iemand met een scherp oog voor detail, een beetje zeikerig en soms onthutsend oppervlakkig. En ook wel aardig, een beetje gereserveerd en soms wat narrig, maar met een goede inborst en behulpzaam en zorgzaam. En soms ronduit humoristisch. Zeg nou niet dat ik mezelf niet ken. Ik weet wel zo’n beetje wat voor reacties mijn gedrag en mijn vragen – al dan niet in naam van Cornutus – oproepen. Daar kijk ik meestal niet van op. Wat iets anders is als het leuk vinden. Maar ook dat hoort bij mij. Soms echter krijg ik een antwoord op een vraag die ik volkomen niet verwacht had.

Vorige week schreef ik een stukje over de site van Boboli, een fabrikant van deeg- en pastawaren. In september vorig jaar had ik de site ook al eens bezocht na het nuttigen van een mini-calzone, die niet echt te vreten was. Op de site stonden ook recepten. Tenminste, daar was wel ruimte voor gereserveerd. Het enige recept dat er stond luidde:

Deze volgen binnenkort…

Wel, dan heb je me. Want wij weten allemaal dat zo’n pagina nooit meer gevuld wordt als je er niet meteen mee begint. Inmiddels zijn we bijna vijf maanden verder en nog steeds geen recepten. Niet dat me dat ook maar een beetje interesseert, maar het is een van mijn prettige karaktertrekken dat ik dan een beetje ga lopen zeuren. Niet netjes, maar ja, er moet een blog gevuld worden en van mezelf heb ik geen ideeën. Dus stuurde ik een mailtje met de volgende vraag:

Beste mevrouw, meneer,

Ik bezocht laatst de site van Boboli.nl en daar zag ik dat er ook recepten zouden staan. Helaas staat er dat deze binnenkort komen. Heeft u enig idee wanneer ze geplaatst worden?

Met vriendelijke groet,
Cor Nutus
De Meern

Na een week stuurde ik een herinneringsmail. Die werd maandag netjes beantwoord.

Geachte heer Nutus, beste Cor,

Excuus voor de late reactie.

Ik denk dat deze bij onze verkoop binnendienst is blijven hangen, want zie uw mail nu pas voor het eerst. Ik stuur u hierbij een recept van ons ongevulde Calzone broodje.
Kunt u mij aangeven wat voor bedrijf u hebt en via welke groothandel u onze producten wilt bestellen?

Met vriendelijke groet,
G. H.

Grandioos, of niet? Daar moest ik echt om lachen. Wat een geweldige move. Niet antwoorden en meteen een tegenvraag eroverheen. Want hoe je het ook wendt of keert, ík ben nu aan zet. Dát was niet de bedoeling. Ik zal er nog eens een nachtje over slapen. Misschien heeft iemand een tip om mij uit deze benarde positie te halen?

Interesse in het recept? Flyers Broodje vd maand bal gehakt

“Dag buurvrouw, mag ik even uw pipet lenen?”

“Het luistert namelijk nogal nauw.”

Met Gijs kun je lachen!

.

Maar ook voor de Thaise buurvrouw geldt…

… een Nee Nee-sticker is een Nee Nee-sticker!

In de kantine…

Het valt niet altijd mee om energiezuinig en duurzaam te zijn.

“Ik kan geen pap meer zeggen!”

Volgens Van Dale is de dij het vlezige deel van het (menselijke) bovenbeen (van knie tot bil). Onthou dat even.

Tafeltje dekje

Veel gemeenten kennen een dienst die maaltijden voor oude van dagen verzorgt. Maar er zijn ook bedrijven waar je niet per se een ouwe knar hoeft te zijn om van de diepvriesmaaltijden te kunnen genieten. Soms kan dat best handig zijn. Een van die bedrijven is Lekker Thuis. Ze bieden een keur aan gerechten: soepen, varkens- en rundvlees, kip, vis, stamppotten, worst, chinees, Italiaans, nagerechten, lekkernijen, Omroep Brabant. O nee, dat laatste is geen gerecht.

De maaltijden kunnen eenvoudig besteld worden, er is een uitgebreide bezorgservice en je kunt zowel contant betalen als pinnen. Het lijkt niet erg duur te zijn, niet duurder dan dergelijke gerechten bij de supermarkt zijn. Je kunt kennismaken met Lekker Thuis maaltijdservice: voor net geen 25 euro laat je 6 stamppotmaaltijden thuisbezorgen. Als je niet zo maalt om smaakversterker, conserveermiddel, antioxidant, kleurstof, stabilisator, verdikkingsmiddel, emulgator, maltodextrine en rook (jazeker, rook) dan eet je toch gedurende een kleine week je buikje vol.

En als je afspreekt met je buren, dan kun je met al die toevoegingen E100, E145, E150c, E150d, E160b, E202, E250, E251, E252, E300, E301, E316, E330, E340, E401, E412, E450, E451, E452, E471, E535, E621, E627, E631 ook een avondje gezellig bingoën.

De dij

Maar om terug te komen op waar ik mee begonnen was: de dij. Ik weet niet zeker of ik van bovenstaand gerecht verzadigd zal raken. Een kuiken is hoe groot? Tien centimeter? Z’n pootjes zullen dus niet veel langer zijn dan een centimeter of vijf. De dij is daar dan weer – wat zullen we zeggen – de helft van? O ja, daar wordt dan ook nog eens het bot uit verwijderd. Niet verkeerd.

Ik wist niet dat er zulke kleine aardappeltjes bestonden.

Serveersuggestie: Lassie vrolijke Noten rijst

Ik wilde ook een keertje leuk voor de dag komen met een etentje. En wat kun je in zo’n geval beter doen dan de suggesties van meneer Lassie volgen?

Dus kocht ik houten lepels, een zakje ongepelde amandelen (stond ik toch eerst met gepelde amandelen in mijn handen) en een zakje zonnebloempitten. Met veel geduld en ge-otter heb ik de rijst op de lepels gekregen, de amandelen ernaast gelegd en de zonnebloempitten er met een pincet bij gewurmd. Tevreden keek ik van mijn creatie naar de verpakking en toen kreeg ik de schrik van mijn leven: van meneer Lassie moeten het pompoenpitten zijn!

Daar sta je dan met je goeie gedrag.

Serveersuggestie: krokante muesli

De firma Quaker maakt krokante muesli, cruesli, onder de naam The Original Crunchy. Die zit boordevol granen, noten en verschillende soorten druiven. Quaker wil graag dat je de inhoud van de doos in een jutezak overdoet, de inhoud over tafel uitstort en er dan weer granen, noten en verschillende soorten druiven bij legt.

Die druiven en die noten, dat geloof ik wel, die kun je bij iedere supermarkt en groenteboer halen. Maar het zal nog een hele klus worden om die haver te bemachtigen. Nee, als je er zoveel werk van moet maken, dan denk ik: laat die Crunchy lekker zitten.

Serveersuggestie: beschuit van Albert Heijn

In deze economisch zware tijden is het prettig dat Albert Heijn gewoon op de kleintjes blijft letten. Naast dure beschuiten van gerenommeerde merken als Verkade en Bolletje biedt AH daarom ook beschuit aan van eigen makelij. En je hoeft niet bang te zijn dat je slechts de keuze hebt uit één armzalig beschuitje. De grootgrutter heeft Sesambeschuit (Met fijne sesamzaadjes en lekker bros), Volkorenbeschuit (Rijk aan vezels en ook lekker bros) en Meergranenbeschuit (Met een mix van 5 soorten granen en wederom lekker bros).

Moeder zal wel blij zijn met de serveersuggestie van Albert Heijn, want op het sesambeschuit doe je maar twee miezerige plakjes ei, op het volkorenbeschuit leg je een minuscuul plakje kaas en op het meergranenbeschuit strooi je heeeeel dun hagelslag. Dat wordt een feest, al die droge beschuitjes zonder boter of margarine! En ik moet nog maar zien dat die hagelslagjes de hele reis van bordje naar kindermondje op het brosse beschuitje blijven zitten.

……

Klik op de foto’s voor een vergroting.

Serveersuggestie: Mention Bien

Tot slot in deze serie, de Mention Bien van de Franse supermarkt Casino. Weer die Franse gastvrijheid met een aangekloven kaakje. Ze zijn zelfs te beroerd om de kruimeltjes op te vegen. Maar deze gastheer vond twee knikkers er wel weer leuk bij passen. En nee, die zaten er niet als actieproduct in.

Mention Bien van Casino.

Serveersuggestie: Chicken nuggets

Cherrytomaatjes, blaadje sla, de nuggets netjes geschikt. Wat nu te denken van die ene doorgesneden in het midden? Oké, om te laten zien hoe mooi wit het vlees is. Ziet er toch goed uit.

Maar daar links dan? Daar ligt warempel ook al een aangevreten nugget.

Chicken nuggets van Farm Frost